Refleksja

Wierzymy i wyznajemy, że Chrystus jest żywy, że rzeczywiście "powstał". Powstał na pewno do przestrzeni wiary swojego Kościoła. To nie wiara uczniów obudziła Jezusa do życia. Przeciwnie - On swoim zwycięstwem nad śmiercią wskrzesił ukrzyżowaną wiarę swoich uczniów. I znów, i znów ożywia ją swoją obecnością, swoim Duchem, tak jak obiecał uczniom podczas ostatniej wieczerzy. Jego Duch stale nas wprowadza

do pełni prawdy i prawdy o Zmartwychwstaniu. "Ja żyję i wy żyć będziecie" (J 14,19), mówi Jezus.

On nas dopiero wprowadza do prawdziwego pełnego życia: "Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości" (J 10,10). Jezus wyzwala nas z tego, co nasze życie pęta i niszczy: to nasz strach, nasz egoizm, nasze winy, a w końcu i nasza śmierć. Pokazuje nam, że tak jak w Jego historii śmierć nie miała ostatniego słowa, tak też nad nami nie będzie miała władzy absolutnej. "Wieczny żywot", czyli "życie w pełni", nie rozpoczyna się dopiero po naszej śmierci.

Zaczyna się, kiedy pozwolimy Jezusowi wstąpić drzwiami wiary do przestrzeni naszego życia, a wtedy już naprawdę nie musimy bać się niczego, nawet śmierci. Potem możemy powiedzieć razem z Pawłem: "Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus" (Ga 2,20).

Tej Galilei, w której spotkamy się z żywym Chrystusem, musimy najpierw szukać dzięki zwrotowi od zewnętrznego sposobu życia ku wnętrzu. To jest to poszukiwanie Boga we własnym sercu, o którym mówi św. Augustyn i mistycy wszystkich wieków. Serce tutaj nie oznacza siedliska uczuć, ale głębię życia - odwrotność powierzchowności. Owszem, poszukiwanie Boga, szukanie żywego Chrystusa nie jest tylko sprawą prywatną, nie dzieje się tylko w jakimś prywatnym, pobożnym ogródku, oddzielonym płotem od świata zewnętrznego. Bóg sam - jak uczy nauka o Trójcy Świętej - jest relacją, społecznością. Bóg ukazuje się w miłości, dzieje się w relacjach. Wspomnijmy wielkanocną antyfonę: "Gdzie miłość wzajemna i dobroć, tam znajdziesz Boga żywego". Tam się dzieje Bóg.     ks. Tomáš Halík

Złota myśl tygodnia

Bóg widzi śmierć inaczej niż my. My widzimy ją jako ciemny mur, Bóg - jako bramę. (Walter Flex)

Życzenia dla parafian

Drodzy Parafianie i Goście, Bracia i Siostry,

Jezus żyje! Te dwa, pełne nadziei, słowa mogą streścić niezliczoną ilość słów, które próbujemy zawrzeć w życzeniach. Życzę Wam, aby dotarły one do głębi Waszych dusz i rozpaliły ogień, który przygasł w czasie ostatnich miesięcy. Niech Zmartwychwstały Pan uzdalnia Was do zwyczajnego uśmiechu i doceniania malutkich okruchów dobra. Błogosławionego świętowania!

Na wesoło

Niedźwiedź złapał zajączka, a zajączek zdenerwowany mówi:

- Jak mnie zaraz nie puścisz i nie przeprosisz to...

- To co? - pyta niedźwiedź.

- To... trudno.

Na wytwornym przyjęciu elegancka pani zwraca się do eleganckiego pana:

- Pan musi być starszy ode mnie?

- Och, nigdy bym się nie ośmielił pchać na świat przed łaskawą panią!

Oktawa Wielkanocy

Niedziela Wielkanocna otwiera okres pięćdziesięciu dni, który pierwotnie nazywano Pięćdziesiątnicą, a dziś Okresem Wielkanocnym. Pierwsze osiem dni tego okresu tworzy oktawę Wielkanocy. Pierwsze świadectwo o uformowanej liturgicznie oktawie Wielkanocy znajdujemy w homiliach pochodzących z IV wieku.

Liturgia oktawy charakteryzowała się radosnym przeżywaniem tajemnicy paschalnej, a szczególnie zmartwychwstania Chrystusa. W tym czasie szczególną uwagę kierowano na nowo ochrzczonych. Trzeba bowiem pamiętać, że w Wigilię Paschalną udzielano sakramentów inicjacji chrześcijańskiej, czyli chrztu, bierzmowania i Eucharystii. W oktawie zaś, każdego dnia celebrowano dla nich Mszę św. ze specjalnymi kazaniami - katechezami. W tych katechezach wyjaśniano nowo ochrzczonym znaczenie znaków i symboli otrzymanych sakramentów. W taki sposób wprowadzano ich w najgłębsze tajemnice wiary chrześcijańskiej.

Okres oktawy nazywany był także Białym Tygodniem, a niedziela kończąca oktawę - Białą Niedzielą. W czasie chrztu katechumeni otrzymywali białe szaty, które noszono przez cały tydzień aż do niedzieli włącznie. Szaty te oznaczały narodziny nowego człowieka, który w sakramencie chrztu otrzymał dar nowego życia i stał się dzieckiem Bożym.

Zwyczaj przedłużania najważniejszych świąt chrześcijańskich na oktawę, czyli na osiem dni jest bardzo dawny. Kościół chce w ten sposób podkreślić rangę i ważność uroczystości. Wszystkie dni oktawy posiadają taki sam walor jak Niedziela Zmartwychwstania. Okres ośmiu dni traktowany jest jak jeden dzień, jako jedno święto, jako dzień najradośniejszy. Dlatego między innymi w oktawie Wielkanocy nie obowiązuje post w piątek.

Refleksja

"W Wielkim Tygodniu sprawuje Kościół zbawcze misteria dokonane przez Chrystusa w ostatnich dniach Jego życia, poczynając od Jego mesjańskiego wjazdu do Jeruzalem. Okres Wielkiego Postu trwa do Wielkiego Czwartku. Od Mszy Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne, które trwa w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę, ma swój ośrodek w Wigilii Paschalnej i kończy się Nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania" - podpowiada "List okólny Kongregacji Kultu Bożego o przygotowaniu i przeżywaniu Świąt Paschalnych".

Rozpoczęliśmy najważniejszy tydzień w ciągu roku. Dobrze byłoby patrzeć na niego w ten sposób, że każdy dzień jest naprawdę wielki i przybliża nam tajemnice z życia Jezusa. Towarzyszymy tłumowi, który woła "Hosanna Królowi Dawidowemu!"; wraz z Marią chcemy namaścić przed męką stopy Jezusa drogocennym olejkiem; razem z uczniami chcemy przygotować wieczerzę paschalną, pozwolić, aby Jezus umył nam nogi; chcemy doświadczyć miłości Chrystusa ustanawiającego Eucharystię i kapłaństwo; w Getsemani chcemy modlitewnie przygotować się na Jego mękę; na Golgocie patrzyć będziemy na Tego, który za nas umiera i wreszcie ucieszyć się chcemy z tego, że "Zwycięzca śmierci, piekła i szatana wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana".

Łatwo przychodzi nam myśleć o tych dniach, jako przygotowaniu do Wielkanocy, ale jak podpowiada nam Kościół to są Święta Paschalne. Nie przeżyjemy zmartwychwstania, jeśli wcześniej nie pozwolimy zabrać się do Wieczernika, Ogrodu Oliwnego, Ciemnicy, czy na Golgotę. Przed nami liturgia Triduum Paschalnego w Wielki Czwartek, Piątek, Sobotę i Niedzielę Zmartwychwstania. Oby w każdym i każdej z nas było szczere pragnienie: "Chcę te dni przeżyć z Jezusem!". Boża łaska może naszą epidemiczną niepewność wypełnić światłem nadziei. Bo przecież z Jezusem każdy krzyż kończy się zmartwychwstaniem.

Złota myśl tygodnia

Nie zawsze się traci, kiedy się zostaje pozbawionym czegoś. (J. W. Goethe)

UWAGA!!!

Ze względu na obostrzenia sanitarne od 27 marca do 9 kwietnia br. w nabożeństwach i Mszy św. w naszym kościele może uczestniczyć 17 osób (poza służbą liturgiczną). Dlatego pierwszeństwo udziału mają rodziny, które zamówiły intencje mszalne.

Wszystkich pragnących wziąć udział w liturgii zapraszamy do uczestnictwa na zewnątrz świątyni. Zachowajmy jednak dystans od siebie (ok. 1,5 m) oraz załóżmy maseczki! Proszę, aby obok siebie przebywali członkowie jednej rodziny! Komunia Święta będzie udzielana także na zewnątrz kościoła.

Program nabożeństw i adoracji

w TRIDUUM PASCHALNYM i w Wielkanoc

Wielki Czwartek

18.30 – Modlitwa w intencji kapłanów i o nowe powołania

19.00 – Msza Wieczerzy Pańskiej

20.00 – Adoracja indywidualna (do 22.00)

Wielki Piątek

12.00 – Adoracja indywidualna

15.00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia idroga krzyżowa

16.00 – Adoracja indywidualna

19.00 – Liturgia Męki Pańskiej

20.00 – Adoracja indywidualna (do 22.00)

Wielki Sobota

  9.00 – Adoracja indywidualna

10.00 – Poświęcenie pokarmów i adoracja indywidualna

12.00 – Poświęcenie pokarmów i adoracja indywidualna

14.00 – Poświęcenie pokarmów i adoracja indywidualna

15.00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia ipoświęcenie pokarmów

15.30 – Przerwa w adoracji do godziny 18.00

19.00 – Liturgia Wigilii Paschalnej

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

  6.00 – Msza św. rezurekcyjna

  9.00 – Msza św.

11.00 – Msza św.

12.00 – Msza św.

Poniedziałek Wielkanocny

  7.30 – Msza św.

  9.00 – Msza św.

11.00 – Msza św.

12.00 – Msza św.

Drodzy Parafianie i Goście,

zapraszamy na indywidualną adorację Najświętszego Sakramentu, a więc żywego Pana Jezusa w Ciemnicy i przy Grobie Pańskim w wyznaczonych godzinach!

Jest to okazja, by osobiście spotkać się ze Zbawicielem w tym świątecznym czasie i podziękować Mu za otrzymane łaski oraz powierzyć siebie i swoich bliskich.

Ks. Proboszcz

Refleksja

Denis Legrix, urodzona bez rąk i nóg, pomagała ludziom malując swe obrazy ustami. W książce "Taka się urodziłam" napisała: "Bądź błogosławiony Panie, który zsyłasz cierpienie jako boskie lekarstwo na nasze nieprawości... Oto niewątpliwie prawdziwa alchemia: przeistoczyć nasze cierpienia w miłosierdzie, w bratnią miłość, w dzieła sztuki. Przeistoczyć lichy ołów codzienności w lśniące złoto".

W sztuce Adama Mickiewicza pt. "Dziady", podczas obrzędów w cmentarnej kaplicy zjawiają się dzieci, które wypowiadają następującą kwestię: "kto nie doznał goryczy ni razu, nie dozna słodyczy w niebie". Proszą o "ziarnko goryczy", które by mogło w nich rozwinąć się w duży krzyż, umożliwiło im poznanie życia w całym jego bogactwie - słodyczy i goryczy.

Jest wiele podobieństwa pomiędzy historią ziarna, a losem człowieka. Ziarno, pochwycone dłonią siewcy, wrzucone jest w ziemię, aby w niej zgnić, obumrzeć. Jest to jednak tylko pozorna jego klęska. Zapłatą za tę ofiarę jest nowy plon, a na miejscu jednego ziarenka wyrasta cały kłos, mnożąc je wielokrotnie.

Uczniów Chrystusa dotyczy zarówno prawda o umiłowaniu życia, jak i o wyrzeczeniu, podejmowanym świadomie po to, by piękniej i lepiej owocować. Jezus prowadzi swych uczniów drogą pełnienia woli Ojca, bez względu na to, czy jest to łatwe, czy trudne. Sam szedł drogą posłuszeństwa Ojcu, której treścią było wyrzeczenie, a jej szczytem - krzyż. A wszystko działo się zgodnie z wolą Ojca, z myślą o zbawieniu człowieka. "Iść za Nim" oznacza dla nas przyjąć wolę Ojca, jakakolwiek by ona była.     ks. Andrzej Zwoliński

Złota myśl tygodnia

Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem. (Alfred de Musset)

Na wesoło

Katechetka do Jasia na lekcji religii:

- Powiedz mi, mój chłopcze, kto wszystko widzi, wszystko słyszy i wszystko wie?

- Nasza sąsiadka!

REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE w TVP3

- dla  dzieci: 22-24 marca 2021 o godz. 9.30.

#   #   #

Dziękuję Rodzinom, które w tym trudnym czasie  pandemii, mając na uwadze dobro naszej Wspólnoty, dokonują wpłat na konto parafialne, mimo że fizycznie nie mogą uczestniczyć  w nabożeństwach.

Serdecznie proszę, aby także i inni korzystali z tej formy finansowego wsparcia naszej Parafii.

Bóg zapłać za każdy dar serca! Ks. Proboszcz